A pesar dos pesares rescatamos un punto de Ouro en Amio

Presentámonos en Amio coa idea de acadar alomenos algún punto, sabendo que o seu mellor xogador e o máximo goleador la liga non iba a xogar, pero si, seica xa cumplira no partido atrasado contra o Golada, non entendemos como se pode cumplir unha sanción antes de que sea comunicada os equipos, increible pero certo, de todalas formas vamos a presentar una aclaración dos feitos.
Chegamos con 12 xogadores, dous deles lesionados pero vestidos para o partido, o porteiro viría logo un pouco mais tarde e incorporase o partido unha vez empezado.
No primiero tempo dominamos o xogo, pero seguimos sin profundidade, e nos para marcar un gol, imposible, tivemos algunha ocasión pero a pesar de que eles estaban sin o seu porteiro, Amancio atallaba todos los balóns porque parecía que lle iban as mans.
Marcos deixaba o terreo de xogo polos dolores no seu pé dereito, a lesión estaba ahi e como Chenel xa se nos fora nun par de ocasións, decidimos que Lolo deixara o centro do campo e se colocara no centro da defensa que era o único perigo que tiñamos.
Nestas Elias, que fixo un bo partido, regatea a un defensa dentro da área e derribano de feito claro, penalty que nos señalan, todo parecía que podía cambiar o resultado. Lanza Julio o medio da portería e atalla o porteiro, increible pero certo.
Chegamos o segundo tempo, o calor estaba facendo mais difícil xogar, e eles tamen con moitos lesionados, tentaban buscar sempre o seu dianteiro para que resolvera o partido.
Decidimos poñer a Pampin de central para cubrir a Chenel, renunciando un pouco o seu xogo de banda, pero neses momentos era o xogador que mellor podía aguantar o seu ritmo, dado que Lolo pedía un descanso.
E nun corner increible, digo increible porque marcamos nós en propia meta, pega o balón en Lolo e entra chorando o lado do noso porteiro Chin. O mundo vensenos encima, antes Cuiña estivera a punto de marcar e mesmo Beni tamen tivera outra ocasión de gol.
Ir perdendo o partido nesas circunstancias non parecía verdade, pero era certo, e ahi chegaría o mellor deles, solo nun par de ocasións Chenel rematou a porta e poido marcar o segundo, incluso unha ocasión clarísima onde non lle pega o balón diante da linea de gol.
Pero o futbol e así de increible e chega o noso gol, nun remate buenísimo a porta de Toño Pampín que nos está dando goles moi importantes en momentos como estes.
Xa non faltaba moito para acabar o partido, eles igual que nos moi rotos polas lesións e o cansancio neste final de liga tamen se conformaban co empate, e así chegamos con un puntiño de Amio, que nos sabe a moito, tal e como estaban as circunstancias.
Próximo partido en Silleda contra o Chaian, dados os resultados do Tourline, un empate valenos para salvar a categoría, ainda que nos a eso non sabemos xogar, e aindda que somos o equipo que mais partidos empatou nesta categoría, iremos a pola victoria para asegurar definitivamente a permanencia, pero tampouco vai a ser un partido doado xa que eles tamen se están xogando o mesmo ca nós, e ainda que levan alomenos dez partidos sin gañar, nestas circunstancias todo e posible.
Aupa River.